کد مطلب:35486 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » اعتقادات

برهان «تجرد روح» كه از جمله براهين اثبات معاد است چيست و چه آياتي از قرآن به آن اشاره دارد؟

برهان تجرّد روح يك قسمت از اثبات معاد را عهدەدار است و اثبات مي كند كه انسان حقيقتي غير قابل زوال دارد. پس با رها كردن بدن و مرگ آن، از بين نمي رود و به حيات خود ادامه مي دهد. تحليل اين مطلب به فلسفه ارجاع مي شود.

قرآن حكيم انسان را داراي جسمي مادّي و روحي مجرّد معرفي مي كند و معاد روحاني را دليل تجرد روح هم ثابت مي كند. قرآن بيانگر همة معارف و ارزش‎هايي است كه در تأمين سعادت بشر نقش عمده دارد: «و نزلّنا عليك الكتاب تبياناً لكلّ شيء» نحل/89.

وانگهي اگر قرآن بخواهد معارف و ارزش‎هايي را كه در تحصيل سعادت بشر نقش دارد بيان كند ممكن نيست خود انسان را به وي معرّفي نكند و مورد شناخت قرار ندهد. آيا مي شود بدون اين كه خود انسان را به انسان بشناساند جهان و خالق آن را به او بشناساند؟ بديهي است نخست بايد انسان را به خود انسان معرفي كند و سپس آفريدگار جهان را. پس نمي شود عامل شناخت براي خودش مجهول باشد.

در نتيجه، قرآن در امر شناخت انسان كوتاهي نكرده، و گاهي او را به طور اجمال و زماني وي را به تفصيل و به طور شفاف مورد تعريف قرار داده است.

در صدر اسلام از پيامبر(ص) خواستند روح را به آنان بشناساند. چنين پاسخ داده شد كه روح از سنخ امر خداوند است: «ويسئلونك عن الرّوح قل الّروح من أمر ربّي» اسراء/85 اين پاسخ اجمالي است. اما در پاسخ تفصيلي قرآن مي فرمايد: «امر» چيزي است بسيط و داراي وحدت و منزّه از تدري

---

: آية الله جوادي آملي
تفسير موضوعي قرآن ج 4 (معاد در قرآن)